ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಕ್ರಾಂತಿ – ಪ್ರಪಂಚದ ಇತಿಹಾಸ : ಪೂರ್ವ ಇತಿಹಾಸ

ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಲಾರೆನ್ ರಿಸ್ಟ್ವೆಟ್ ಕೃಷಿಯನ್ನು ‘ಸಸ್ಯಗಳ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆ‘ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ… ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅದು ತನ್ನ ಕಾಡಿನ ಪೂರ್ವಜರಿಂದ ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಬದಲಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅದು ಸಸ್ಯಹಾರಿ ಮಾನವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಉಪಯುಕ್ತವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಲಾರೆನ್, ಹಾಬ್ಸ್ ರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ವರೆಗಿನ ಇತರ ನೂರಾರು ವಿದ್ವಾಂಸರು ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಕಡೆಗೆ, ಅಂದರೆ, ಬೇಟೆಗಾರ-ಸಂಗ್ರಹಕಾರರ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಕೃಷಿಗೆ ಚಲಿಸುವುದನ್ನು, ನಾವು ಇಂದು ನಾಗರಿಕತೆ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮೂಲ ಎಂದು ಬೊಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ವ್ಯವಸಾಯವಿಲ್ಲದೆ ನಮಗೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳು, ಲಿಖಿತ ಭಾಷೆ, ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳು, ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಅಥವಾ ರೈಲುಮಾರ್ಗಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಕೃಷಿಯು ಏಕೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರವು ಇಲ್ಲದೆ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿವೆ. ಬದಲಾಗಿ, ವಿದ್ವಾಂಸರು ಕೃಷಿಯ ಆರಂಭದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ಉತ್ತಮ-ಪರಿಗಣಿತ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಕೃಷಿಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಮಯುಗವು ಮೂಲಭೂತ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿತು ಎಂದು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ, ಪ್ಲೀಸ್ಟೋಸೀನ್ ನ(Pleistocene) ಹೆಚ್ಚು ತಂಪಾದ ಮತ್ತು ಆಗಾಗ್ಗೆ tundra-ಆವೃತ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಹೊಲೋಸೀನ್(Holocene) ಕರಗುವಿಕೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ವ್ಯವಸಾಯದ ಉಗಮಕ್ಕೆ ಕೇವಲ 4,000 ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲು, ಏನನ್ನಾದರೂ ನೆಡುವುದು ನಿರರ್ಥಕತೆಯ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು. ಕೊನೆಯ ಹಿಮನದಿ ಗರಿಷ್ಠ Last Glacial Maximum (24,000 – 16,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ), ಸರಾಸರಿ ತಾಪಮಾನವು ದೊಡ್ಡ ನೀರ್ಗಲ್ಲುಗಳ (great ice sheets) ಬಳಿ 57° F ನಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು…” ಈ ಹಿಮಪಾತದಿಂದಾಗಿ ಇಂದು ಫಲವತ್ತಾದ ಕೃಷಿಭೂಮಿಗಲಾಗಿರುವ ಸ್ಪೇನ್ ಅಥವಾ ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದ ಅಗಾಧ ಬಯಲು ಪ್ರದೇಶಗಳು (North American Great Plains) ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದ್ದವು. ಅಲ್ಲದೆ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಇತರ ಪ್ರದೇಶಗಳು ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ನಿರಂತರ ತಾಪಮಾನ ಅಥವಾ ಮಳೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು . ಪ್ಲೀಸ್ಟೋಸೀನ್ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಕಾರರು (foragers)ಎಲ್ಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಗೂ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಹೋಲೋಸೀನ್ ನ ತಾಪಮಾನ ಏರಿಕೆಯ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ಸ್ಥಿರವಾದ ಮಳೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಊಹಿಸಬಹುದಾದ ತಾಪಮಾನಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ತಾಪಮಾನ ಏರಿಕೆಯು ಮಾನವರು ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಬಹಳಷ್ಟು ಪ್ರಾಣಿಸಂಕುಲಗಳ ಆವಾಸಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಸಹ ಬದಲಾಯಿಸಿತು, ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಅವುಗಳ ಅಳಿವಿಗೆಸಹ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ, ಹೊಸದಾಗಿ ಕರಗಿದ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬೀಜಗಳನ್ನು ನೆಡಲು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಸಲು ಮಾನವರನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದಂತಾಯಿತು.

Tundra(ಟಂಡ್ರಾ) – ಆರ್ಕ್ಟಿಕ್ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮರಗಳಿಲ್ಲದ ಬಯಲು, ಅಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುತ್ತದೆ

ಮಾನವರು ಕೃಷಿಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ಇತರ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಾವು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಹವಾಮಾನದ ಅಂಶವು ಇನ್ನೂ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವ್ಯವಸಾಯವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಿಶ್ಚಲತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು, ಆದರೆ ಬೇಟೆಗಾರ-ಸಂಗ್ರಹಕಾರರ ಅನೇಕ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುಗಳನ್ನು ನಾವು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಪ್ಲೀಸ್ಟೋಸೀನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೋಮೋ ಸೇಪಿಯನ್ನರು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಪಳಗಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದರು. 14,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ನಾಯಿಗಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೂಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ನಾವು ಕೆಳಗೆ ನೋಡುವಂತೆ, ಸಂಗ್ರಹಿಸುವವರುಆಹಾರ ಹುಡುಕುವ ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಧಾನ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ರುಚಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ, ಹವಾಮಾನವು ಅನುಮತಿಸಿದಾಗ ಮಾನವರು ಕೃಷಿಗೆ ಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದರು.

ಕೃಷಿಯು ಎಲ್ಲಾ ಖಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯವನ್ನು ನಾವು ಬೇರೆಡೆ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸುಮಾರು 8,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ರೈತರು ಸಣ್ಣಗೋದಿ(rye), ಬಾರ್ಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಧಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಉತ್ತರ ಚೀನಾದಲ್ಲಿ, 8,500 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ರಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ, ಮೆಕ್ಕೆಜೋಳದ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯು ಸುಮಾರು 8,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೆಸೊಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಆದರೆ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಆಂಡಿಯನ್(Andean -ಆಂಡೀಸ್ ಪರ್ವತದ) ನಿವಾಸಿಗಳು ಆಲೂಗಡ್ಡೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಶಾಶ್ವತ ಆಹಾರ ಮೂಲವಾಗಿ ಕೃಷಿಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡ ನಂತರ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಬೆಳೆಯ ಸ್ಥಿರತೆ ಮತ್ತು ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಹಲವು ಪದ್ದತಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಮಾಜಗಳಳ್ಳಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಕೃಷಿಯು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಕೆಳಗೆ ಚರ್ಚಿಸೋಣ.

ಮೆಸೊಅಮೆರಿಕದ(Mesoamerica) ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪ್ರದೇಶವು ಉತ್ತರ ಕೋಸ್ಟಾರಿಕಾ, ನಿಕರಾಗುವಾ, ಹೊಂಡುರಾಸ್, ಎಲ್ ಸಾಲ್ವಡಾರ್, ಗ್ವಾಟೆಮಾಲಾ, ಬೆಲಿಜ್ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಮೆಕ್ಸಿಕೋದ ಮಧ್ಯಭಾಗದ ಆಧುನಿಕ ದಿನದ ದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ, ಈ ಪ್ರದೇಶವು ಓಲ್ಮೆಕ್, ಜಪೊಟೆಕ್, ಮಾಯಾ, ಟಾಲ್ಟೆಕ್ ಮತ್ತು ಅಜ್ಟೆಕ್ ಜನರಂತಹ ಗುಂಪುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು.

1. ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದ ಮೊದಲ ರೈತರು [ಅಥವಾ ಫಲವತ್ತಾದ ಕ್ರೆಸೆಂಟ್]

ಫಲವತ್ತಾದ ಕ್ರೆಸೆಂಟ್ – The Fertile Crescent : ಮಧ್ಯ ಪ್ರಾಚ್ಯ ಮತ್ತು ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ಜಲಾನಯನ ಪ್ರದೇಶದ ಮೊದಲ ನೆಲೆನಿಂತ ಕೃಷಿ ಸಮುದಾಯಗಳು ಕ್ರಿ.ಪೂ. 9ನೇ ಸಹಸ್ರಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾದ ಪ್ರದೇಶವಾದ ಫಲವತ್ತಾದ ಕ್ರೆಸೆಂಟ್. ಈ ಪದವನ್ನು ಅಮೇರಿಕನ್ ಓರಿಯಂಟಲಿಸ್ಟ್ ಜೇಮ್ಸ್ ಹೆನ್ರಿ ಬ್ರೆಸ್ಟ್ಡ್ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದರು.

ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೃಷಿಯು “ನಾಗರಿಕತೆಯ ತೊಟ್ಟಿಲು”ನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಯುಫ್ರೆಟಿಸ್ ಮತ್ತು ಟೈಗ್ರಿಸ್ ನದಿಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರದೇಶವಾದ ಮೆಸೊಪೊಟೇಮಿಯಾವನ್ನು ಚರ್ಚಿಸೋಣ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ಮೆಸೊಪೊಟೇಮಿಯನ್ ಹಾಗು ಫಲವತ್ತಾದ ಅರ್ಧಚಂದ್ರ ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮಾದರಿಗಳ ಕಾವುಗೂಡು(incubator) ಹತ್ತಿರದ ಪೂರ್ವ ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ನ ಸಂಗ್ರಹಕಾರರಿಗಿಂತ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನದು. ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೋದಿ, ಬಾರ್ಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಧಿಯನ್ನು ಮೊದಲು ಕಟಾವು ಮಾಡಲಾಯಿತು, ಕೆಬಾರನ್(Kebarans) ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಕೊನೆಯ ಪ್ಲಿಸ್ಟೋಸೀನ್ ಮೇವುಗಾರರು ಕಾಡು ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಬಾರ್ಲಿಯ ಕುಟ್ಟಿ ಅರೆದು ಹಿಟ್ಟನ್ನು ಗಂಜಿ ಮಾಡಿದರು . ಭೂ ಸಸ್ತನಿಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೀನುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ತಮ್ಮ ವಿಶಾಲ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಆಹಾರದ ಭಾಗವಾಗಿ ಕೆಬಾರನ್ ಗಳು ಗಂಜಿಯನ್ನು ಸೇವಿಸಿದರು. ಹೋಲೋಸೀನ್ ಗೆ ಮುಂದುವರಿದು ನಾವು “ನ್ಯಾಟುಫಿಯನ್ ರೂಪಾಂತರ“(Natufian Adaptation)ವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅದೇ ಪ್ರದೇಶದ ನಿವಾಸಿಗಳು ಕೃಷಿಯ ಆಗಮನಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಒಂದೆಡೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ವಾಸಿಸುವ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ನಾಟುಫಿಯನ್ನರು ತಮ್ಮ ಕೆಬಾರಾನ್ ಪೂರ್ವಿಕರಿಗೆ ಇದ್ದ ಅದೇ ರೈ, ಬಾರ್ಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಧಿಯನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಅವರ ಹಲ್ಲುಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸವೆದಿರುವುದರಿಂದ, ಅವರು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಈ ಧಾನ್ಯಗಳ ನಿರಂತರ ಮೂಲವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಅವರು ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದಕ್ಕಗಿನ ದೀರ್ಘ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಬಿಡಾರಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು; ಬದಲಾಗಿ, ನಾಟುಫಿಯನ್ನರು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಮಾಂಸವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಇಸ್ರಾಯೇಲಿನ ಹುಲೆಹ್ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ( Lake Huleh) ಮತ್ತು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಹುಲೆಹ್ ಸರೋವರದ ಬಳಿ ಐನ್ ಮಲ್ಲಹಾ(Ain Mallaha) ಇತ್ತು, ಇದು ವರ್ಷಪೂರ್ತಿ ಮಾನವ ವಸಾಹತುವಿನ ಆರಂಭಿಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಪೂರ್ವಗಾಮಿಯಾಗಿದೆ.

ನೈಋತ್ಯ(Southwest) ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತು ಕೇವಲ ಕಾಡು ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಬದಲು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ನೇರವಾಗಿ ಜವಾಬ್ದಾರನಾಗಿದ್ದಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. 11,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಯಂಗರ್ ಡ್ರಿಯಾಸ್ ಘಟನೆಯಿಂದ(Younger Dryas event) ಸಿರಿಯಾದ ಅಬು ಹುರೇಯಾ (Abu Hureya in Syria) ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿದ್ದನು, ಈ ಘಟನೆಯು ಅವರ ಅನೇಕ ಕಾಡು ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಈ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಹೊರಗೆ ವಲಸೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು, ಅಬು ಹುರೆರಾನ್ನರು ರೈಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಲೆವಂಟ್ ನ(Levant) ಇತರ ಸ್ಥಳಗಳು ಬಾರ್ಲಿಯನ್ನು ನೆಡುವುದನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಗೋಧಿಯನ್ನು ಲೆವಾಂಟ್ ಮತ್ತು ಅನಟೋಲಿಯಾ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

Younger Dryas event – ಯಂಗರ್ ಡ್ರಿಯಾಸ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಯಂಗರ್ ಡ್ರಿಯಾಸ್, ಸುಮಾರು 12,900 ಮತ್ತು 11,600 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಶೀತಯುಗ/ಹಿಮಯುಗದ ಅವಧಿ, ಇದು ಪ್ಲೀಸ್ಟೋಸೀನ್ ಯುಗದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಗೋಳಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ತಾಪಮಾನ ಏರಿಕೆ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿತು (ಇದು 2.6 ಮಿಲಿಯನ್ ನಿಂದ 11,700 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇತ್ತು).

2. ಪಶ್ಚಿಮ ಏಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುಗಳು [ಫಲವತ್ತಾದ ಕ್ರೆಸೆಂಟ್ ನ]

ಮೇಯಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಣೆಗೆ, ಕೃಷಿಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯು ಹಲವಾರು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ನಡೆಯಿತು, ಆದರೆ ಈ ನಿಧಾನಗತಿಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುವಿನ ಅತ್ಯಂತ ವಿಶಿಷ್ಟ ಯುಗವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 9600 ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿದ ಮಳೆಯಿಂದಾಗಿ, ಜೋರ್ಡಾನ್ ನದಿಯು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು ಜೊತೆಗೆ ಫಲವತ್ತಾದ ಮಣ್ಣಿನ ಪದರಗಳನ್ನು ಅದರ ದಡದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಶೇಖರಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿತು. ಈ ಫಲವತ್ತಾದ ಮಣ್ಣು ಸ್ಥಳೀಯರಿಗೆ ಉಳಿವಿಗಾಗಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಅವರು ಮೃತ ಸಮುದ್ರದ(Dead Sea) ಸ್ವಲ್ಪ ಉತ್ತರಕ್ಕಿರುವ ಯೆರಿಕೊವನ್ನು(Jericho) ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ: “ಪ್ರಾಯಶಃ ಮಾನವ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿಯೇ ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಒಂದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿತ್ತು.” ಕ್ರಿ.ಪೂ. 9000ದ ಸುಮಾರಿನಲ್ಲಿ ಜೆರಿಕೊನ ಉನ್ನತಿಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ವಸಾಹತುಗಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ನೂರಾರುಗಳನ್ನು ತಲುಪಿತು. ಈ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ಸಹಜವಾಗಿ ನಗರ ಉಬ್ಬರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯಿಂದ ದೂರವಿರುವ ಪರಿವರ್ತನೆಯು ಕ್ರಮೇಣ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಈ ಪ್ರದೇಶದ ಉತ್ಖನನಗಳು ಲಿಂಗ ಅಥವಾ ಕೌಶಲ್ಯದಿಂದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ವಾಸಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವುದನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಜೆರಿಕೊನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಒಂದು ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇತರ ವ್ಯಾಪಕ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

Dead Sea ಸಮುದ್ರವನ್ನು “ಮೃತಸಮುದ್ರ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಲವಣಾಂಶವು ಮೀನು ಮತ್ತು ಜಲಚರ ಸಸ್ಯಗಳಂತಹ ಮ್ಯಾಕ್ರೋಸ್ಕೋಪಿಕ್ ಜಲಚರ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತದೆ, ಆದರೂ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿ ಶಿಲೀಂಧ್ರಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಪ್ರವಾಹದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮೃತ ಸಮುದ್ರದ ಉಪ್ಪಿನ ಅಂಶವು ಅದರ ಸಾಮಾನ್ಯ 35% ರಿಂದ 30% ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಗೆ ಇಳಿಯಬಹುದು.

ತಮ್ಮ ಬೇಟೆಗಾರ-ಸಂಗ್ರಹಕಾರರ ಪೂರ್ವಜರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ನೋಡಿದಾಗ ಜೆರಿಕೊದ ನಿವಾಸಿಗಳು ವಿಸ್ತಾರವಾದ ನಿರ್ಮಾಣ ಯೋಜನೆಗಳ ಮೂಲಕವಷ್ಟೇ ಪ್ರತ್ಯೇಕವೆನಿಸಿದರು. ಅವರು ಮಣ್ಣಿನ ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ, ಪ್ರವಾಹ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಾಗಿ, ಗೋಪುರಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಧಾನ್ಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆಗಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕಟ್ಟಡಗಳಿಗಾಗಿ ವಸಾಹತುವನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದ ಗೋಡೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು.

ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜೆರಿಕೊದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದವರ ಹಿಂದಿನ ಸಂಗ್ರಹಕಾರರು ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುವಿನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡುವಾಗ ಮಾಂಸಕ್ಕಾಗಿ ಮೀನು ಅಥವಾ ಇತರ ಜಲಚರಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ದೊಡ್ಡ ಜಲಮೂಲಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುವ ಸಂಗ್ರಹಕಾರರಿಗೆ ಮಾಂಸದ ಮತ್ತೊಂದು ಮೂಲ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಈ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಸಾಕುವ ಮೂಲಕ ಪೂರೈಸಲಾಯಿತು. ಮಾನವರು – ಜೀಬ್ರಾಗಳು ಕಚ್ಚುತ್ತವೆ, ಇಂಪಾಲಾಗಳು ಸಣ್ಣ ಜಗದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ (claustrophobic), ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಕೊಂಬಿನ ಕುರಿಗಳು ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಬಹಳ ಕಠಿಣ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಯಬೇಕಾದುದರಿಂದ, ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯು ಒಂದು ನಿಧಾನಗತಿಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುತ್ತದೆ.ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಕೆಲವು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇದು ಪ್ರಯೋಗ ಮತ್ತು ದೋಷದ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುವ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಪೂ. 7,500 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಟಾರಸ್ ಮತ್ತು ಜಾಗ್ರೋಸ್(Taurus and Zagros) ಪರ್ವತಗಳಲ್ಲಿನ ಮಾನವರು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪರ್ವತದ ಕುರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸಲು ಆಯ್ದ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡರು. ಹಂದಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಸುಗಳ ಸ್ವಭಾವ ಮತ್ತು ಗಾತ್ರವು ಕ್ರಿ.ಪೂ. 6,000 ರ ದಶಕದವರೆಗೆ ಅವರ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ವಿಳಂಬಗೊಳಿಸಿತು, ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಕುರಿ ಮತ್ತು ಮೇಕೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಲ್ಲವೆಂದರೂ ಅವಶ್ಯಕವೆಂದು ಸಾಬೀತಾಯಿತು.

ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯು ಮುಂದುವರೆದಂತೆ, ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ಸುತ್ತಲಿನ ವಸಾಹತುಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತಾ ಹೋದವು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಅತ್ಯಾಧುನಿಕವಾದವು. ಅನಾಟೋಲಿಯನ್ ಪ್ರಸ್ಥಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಿ.ಪೂ. 7,000 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಕ್ಯಾಟಲ್ಹುಯುಕ್(Çatalhüyük) ನಗರವು ಹಲವಾರು ಸಾವಿರ ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ತಲುಪಿತು . ಕ್ಯಾಟಲ್ಹುಯುಕ್ ನ ನಿವಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸತ್ತವರನ್ನು ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಿದರು, ಒಂದೇ ತರಹದ ಮನೆಗಳನ್ನು ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದರು, ತಮ್ಮ ಒಳಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ವಿನ್ಯಾಸಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಲಂಕರಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ (ಇತರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ನಡುವೆ) ಅವರು ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ನೇಯ್ದರು, ಮತ್ತು ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯಾ ಗಾಜಿನ ಕನ್ನಡಿಗಳು(obsidian mirrors) ಮತ್ತು “ಕೆತ್ತಿದ ಮೂಳೆ ಹಿಡಿಕೆಗಳಿಂದ” ಕಠಾರಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದರು. ಕ್ಯಾಟಲ್ಹುಯುಕ್ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ನೇಯುತ್ತಿದ್ದರು; ಬಟಾಣಿ, ಬೀಜಗಳು, ತರಕಾರಿ ಎಣ್ಣೆ, ಸೇಬುಗಳು, ಜೇನುತುಪ್ಪ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಧಾನ್ಯಗಳ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಆಹಾರವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು; ಮತ್ತು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಬಾಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಸುಧಾರಿತ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಕಠಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಈಟಿಗಳನ್ನು(daggers and lances)ಅವರ ಆಯುಧಗಳ ಬತ್ತಳಿಕೆಗೆ ಸೇರಿಸಿತು. ಈ ಲಾಭಗಳು ನಮ್ಮ ಮಾನದಂಡಗಳಿಂದ ಸಾಧಾರಣವೆಂದು ತೋರಬಹುದು. ಆದರೆ ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಜೀವನದ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ರಾಜಕೀಯ ಕೇಂದ್ರೀಕರಣವು ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿತ್ತು.

ಜೆರಿಕೊ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಟಲ್ಹುಯುಕ್ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಆರಂಭಿಕ ವಸಾಹತುಗಳಾಗಿದ್ದವು, ಆದರೆ ಅವು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಎರಡು ವಸಾಹತುಗಳ ರೂಪವು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಗ್ರಾಮೀಣ ಜೀವನದ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು. ನೈಋತ್ಯ ಏಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆರಂಭಿಕ ಕೃಷಿ ಹಳ್ಳಿಗಳು ನೋಟದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹೋಲುತ್ತವೆ; ಅವರು ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಧಾನ್ಯ ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಣೆಯ ಸುತ್ತಲೂ ಸಂಘಟಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಸಣ್ಣ ಗುಡಿಸಲುಗಳನ್ನು “ಸಡಿಲವಾದ ವೃತ್ತ”ದಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಗುಡಿಸಲಿನ ನಡುವೆ ಧಾನ್ಯದ ಹೊದಿಕೆಗಳನ್ನು ಇರಿಸಲಾಯಿತು. ದುಡಿಮೆಯು ಒಂದು ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಯ ಸದಸ್ಯರೆಲ್ಲರೂ ಹೊಲಗಳನ್ನುಉಳಲು ಅಥವಾ ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯವಾದ ಆಸ್ತಿಯೆಂದರೆ ಧಾನ್ಯವೇ ಆಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಧಾನ್ಯವಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಅದು ಬೆಳೆದ ಭೂಮಿಯಾಗಲೀ ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೇರಿರಲಿಲ್ಲ.

ಈ ಮಾದರಿಯು ಕೆಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಮತ್ತು ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿತ್ತು, ಹಳ್ಳಿಗಳು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಪಳಗಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವವರೆಗೂ. ಅನೇಕ ವಿದ್ವಾಂಸರಿಗೆ, ಬೇಟೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದು “ನಿಜವಾದ” ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಸಮುದಾಯಗಳು ಬೇಟೆ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಣೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಅವರು ಯುದ್ಧ, ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಮೀಸಲಿಟ್ಟರು; ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ವಸತಿಗಳು ಮತ್ತು ವಸಾಹತುಗಳು ಬೆಳೆದವು, ಜೊತೆಗೆ ಉಪಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ಆಯುಧ ತಯಾರಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಗಮನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದವು.

3. ಪ್ರಾಚೀನ ಶಿಲಾಯುಗದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು

ನವಶಿಲಾಯುಗವನ್ನು ಬೇರೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿವರವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಮಾನವಕುಲಕ್ಕೆ ಕೃಷಿಯೆಡೆಗಿನ ಪಲ್ಲಟವು ಎಷ್ಟು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕವಾಗಿತ್ತು ಎಂಬ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗ ಮತ್ತು ನವಶಿಲಾಯುಗದ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಕೃಷಿಯು (ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದ ಜೊತೆಗೆ) ವರ್ಗದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿತು. ವ್ಯವಸಾಯಕ್ಕೆ ಮೊದಲು, ಬೇಟೆಗಾರ-ಸಂಗ್ರಹಕಾರರು ಬೀಜ ಸಂಗ್ರಹಣೆ, ಅರೆಯುವಿಕೆ ಅಥವಾ ಉಪಕರಣ ತಯಾರಿಕೆಯಂತಹ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ವಿಂಗಡಿಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕೃಷಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ನಾಲೆಗಳು ಅಥವಾ ಕಾಲುವೆಗಳಂತಹ(aqueducts or canals) ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಟ್ಟಡ ಯೋಜನೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ, ಶ್ರೇಣೀಕರಣಗಳು ಎದ್ದು ಕಾಣುವಷ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ನವಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಯ ತೀವ್ರತೆಗೆ ನೀರಾವರಿ, ಉಳುಮೆ ಮತ್ತುಮೆಟ್ಟಿಲುಪಾತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಶ್ರಮದಾಯಕವಾಗಿದ್ದವು. ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಒಟ್ಟು ಶ್ರಮವನ್ನು ಸರಳ ಕಾರ್ಯವಿಭಜನೆಯ ಮೂಲಕ ಪೂರೈಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ; ಯಾರಾದರೂ ಉಸ್ತುವಾರಿ ವಹಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಗುಂಪು, ಅಂದರೆ ಆಳುವ ಗಣ್ಯರ ಸ್ಥಾಪನೆ.

ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸೆಯು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿತ್ತು, ಆದರೆ ಸಂಘಟಿತ ಯುದ್ಧವು ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಆವಿಷ್ಕಾರವಾಗಿತ್ತು. ವ್ಯವಸಾಯವೆಂದರೆ ದೊಡ್ಡ ಜನಸಮುದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ವಸಾಹತುಗಳು, ಅವು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಕಿಕ್ಕಿರಿದು ತುಂಬಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದವು. ಈ ನಿಕಟ ವಲಯಗಳು ಸಂಘಟಿತ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಲ್ಲ ಹೊಸ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಒತ್ತಡಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು. ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಬೆಲೆಬಾಳುವ ವಸ್ತುಗಳ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ಕೃಷಿ ತೀವ್ರತೆಯು ಉತ್ಪಾದಿಸಿತು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 9,000 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಜೆರಿಕೊದಂತಹ ವಸಾಹತುಗಳು ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು, ಆದರೆ ಆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆಯಾದ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರಗಳು ಆ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾದ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ಈಟಿಗಳಿಂದ (ಖಿಯಾಮ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ನಂತಹವು) ಉಂಟಾದ ಗಾಯಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತವೆ.

ನವಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ಜೀವನವೂ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು. ಸ್ಥಿರ ಸಮುದಾಯಗಳು ವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬಗಳಿಗಾಗಿ ಶಾಶ್ವತ ಮನೆಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ವಿನಿಯೋಗಿಸಿದವು. ಜನರು ಇಡೀ ಸಮುದಾಯದೊಂದಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದು ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭವಾಯಿತು.

ಮಾನವರು ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದಿಂದ ಹೊರಬಂದು ನವಶಿಲಾಯುಗಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಂತೆ ಮಹಿಳೆಯರ ಪಾತ್ರವು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾದಂತೆ, ಕೃಷಿಯ ನಂತರದ ಲಿಂಗ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಯು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.

ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೆ, ಮಗುವಿಗೆ ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾಗುವವರೆಗೆ ಸ್ತನ್ಯಪಾನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಈ ಅಗತ್ಯವು ತಾಯಂದಿರು ತಮ್ಮ ಅಂಬೆಗಾಲಿಡುವ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದೆ ದೂರದ ಬೇಟೆಯ ದಂಡಯಾತ್ರೆಗಳಿಗೆ ಸೇರುವುದನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸ್ತನ್ಯಪಾನ ಮಾಡಿಸುವ ಮಹಿಳೆಯು “ಏಕಾಗ್ರತೆಯ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದ, ನಿಧಾನಗತಿಯ ಮತ್ತು ಪುನರಾವರ್ತಿತವಾಗಿರುವ, ಸುಲಭವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಪೂರೈಸಬಹುದಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಬಹುದು; ಮಗುವನ್ನು ಅಪಾಯದಿಂದ ದೂರವಿಡುವುದು ಮತ್ತು ಮನೆಯಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಸಹ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು.” ನೂಲುವುದು, ನೇಯ್ಗೆ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಹೊಲಿಯುವುದು ಈ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು. ಅಲ್ಲದೆ, ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುವ ಅಗತ್ಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಇರುವ ಸ್ತನ್ಯಪಾನ ಮಾಡುವ, ಅಂಬೆಗಾಲಿಡುವ ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಸಾಧಿಸಬಹುದು. ಇಂದು “ಮಹಿಳೆಯರ ಕೆಲಸ” ಎಂದು ನಿಯೋಜಿಸಬಹುದಾದ ಈ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮಾನವನು ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದಾದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ (ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕಾ ಕ್ರಾಂತಿಗೆ ಮೊದಲು ಬಹಳ ಸಮಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು). ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಅವರು ಎಷ್ಟು ಸಮಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆಂದರೆ, ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ದಿನದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯವನ್ನು ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಪುರುಷರಿಂದ ಸಹಾಯ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದ ಮಹಿಳೆಯರು ಹೊಸ ಜಾತಿಯ ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಯಾವ ಅಣಬೆಗಳು ವಿಷಕಾರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರು. ಮಲಗಲು ಚಾಪೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆಶ್ರಯಕ್ಕಾಗಿ ಇತರ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು, ಪಾಚಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಪ್ರಮುಖರು. ಗಂಡಸರು ಒಂದು ಬೇಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ, ಮಹಿಳೆಯರು ಅದನ್ನು ಹದಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಕತ್ತರಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಬಂದ ನಾರಿನ ಅಂಗಾಂಶ ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ನಾರುಗಳು – ಚರ್ಮಗಳು ಮತ್ತು ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಅಥವಾ ಜೋಡಿಸಲು ಹಗ್ಗಗಳಾದವು. ಹೀಗಾಗಿ ಬೇಟೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಉತ್ಪಾದಕತೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮಹಿಳೆಯರು ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿದ್ದರು. ಮಹಿಳೆಯರು ಸಾಗಾಟಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಮತ್ತು ಮೀನುಗಾರಿಕೆಗಾಗಿ ಬಲೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರಾಣಿಜನ್ಯ ನಾರಿನಂಶ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಸ್ಯಜನ್ಯ ನಾರುಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ತೋಟಗಾರಿಕೆಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ, ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯಗಳು, ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಧಾನ್ಯಗಳಂತಹ ಆಹಾರವನ್ನು ಮಹಿಳೆಯರು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿ, ಒದಗಿಸಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದರು. ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮತ್ತು ನೇಯ್ಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಒಣಹವೆಯ ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ನಲ್ಲಿ, ಹೊರಾಂಗಣ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಟವಾಡುವ ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿಯೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಹಿಳೆಯರು ಸಮುದಾಯ ಶಿಕ್ಷಕರೂ ಆಗಿದ್ದರು.

ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಮಹಿಳೆಯರು

ಪೂರ್ವಶಿಲಾಯುಗದ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಪ್ರಮುಖ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿದ್ದರೂ, ಪಶುಪಾಲನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕಾರ್ಯಗಳು ನವಶಿಲಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಅವರ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಅಗಾಧವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿದವು. ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಉಳಿವಿಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿರುವ ಮಕ್ಕಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಹಾಯಕರಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಬೇಟೆಯಾಡುವವರಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಅಪಾಯವನ್ನು ಎದುರಿಸಬಹುದು. ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಆಹಾರೋತ್ಪಾದನೆಯ ಹೆಚ್ಚಳದಿಂದಾಗಿ ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆತ್ತರು. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರುವುದರಲ್ಲಿನ ಈ ಹೆಚ್ಚಳವು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ರೋಗಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿರುವ ಸಾವಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿನ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಬಹುದಿತ್ತು. ಮಾರಣಾಂತಿಕ ರೋಗಗಳು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಹರಡುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಹರಡುವ ರೋಗಗಳಿಂದಾಗಿ ಹೊಸ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ರೋಗದಿಂದ ಅಪಾಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದರಿಂದ, ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದವರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಕ್ಕಳು ಬೇಕಾಗಿರಬಹುದು.

ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂದಾರೇನೋ ಸರಿ, ಆದರೆ ಅವರ ಇತರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು 6,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಡಕೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಮಹಿಳೆಯರು ಮಡಕೆಗಳನ್ನು ಸುಡದಿದ್ದರೂ, ಅವರು ಅದರ ಮೇಲೆ ಸ್ತ್ರೀ ಫಲವತ್ತತೆಯ ಅಲಂಕಾರಿಕ ಸಂಕೇತಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 4,000 ರ ಸುಮಾರಿಗೆ, ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಳಗಿಸುವಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಲಿಂಗಾಧಾರಿತ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡವು. ಪಶುಪಾಲನೆಯು ಮಕ್ಕಳ ಪಾಲನೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗದ ಕಾರಣ, ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪುರುಷರ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಯಿತು. ನಂತರ, ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಪಶುಪಾಲನಾ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯರು ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಕಾಡು ಮರಿಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸಲು, ಅವುಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಸಲು ಜವಾಬ್ದಾರರಾಗಿದ್ದರು. ಪುರುಷರು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಕಡಿಯುತ್ತಿದ್ದರು, ನೇಯ್ಗೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಊಟ ತಯಾರಿಸಲು ಬಳಸುವ ಆಹಾರವನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ಎಲ್ಲಾ ಕೃಷಿ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಹಾಗಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಹೇಳಬೇಕು, ಏಕೆಂದರೆ ಮನೆಗೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದ ಅನೇಕ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ತಜ್ಞರು ಮಾತೃಪ್ರಧಾನರಾಗಿ ಉಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ದ್ವೀಪವಾದ ಕ್ರೀಟ್ ನಲ್ಲಿರುವ ಮಿನೋವಾ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ನಾವು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ, ಅದನ್ನು ನಾವು ಐದನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿವರವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತೇವೆ. ಕ್ರೀಟ್ ನ ಗುಡ್ಡಗಾಡು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, ಹೆಂಗಸರು ತಾರಸಿಯ ತೋಟಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಮತ್ತು ಕುರಿ ಮತ್ತು ಮೇಕೆಗಳ ಹಿಂಡುಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಶಕ್ತರಾಗಿದ್ದರು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಹೆಚ್ಚು ತೀವ್ರವಾದ ಕೃಷಿಯಿಂದಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಬೇರೆಡೆಯೆಲ್ಲ ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಸಹ , ಮಿನೋನ್ ನಗರದ ಮಹಿಳೆಯರು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಕ್ರೀಟ್ ನ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆದರ್ಶಪ್ರಾಯವಾದ ಗ್ರೀಸ್ ಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು.

4. ಪ್ರಥಮ ನಾಗರಿಕತೆಗಳ ಕಡೆಗೆ

ನಾವು ಕಂಚಿನ ಯುಗದ ಬಗ್ಗೆ ಬೇರೆಡೆ ಚರ್ಚಿಸೋಣ, ಆದರೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯಂತಹ ಹೊಸ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳು ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹೊರೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದವು ಎಂದು ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಬೇಕು. ಕಂಚಿನ ಯುಗದ ಆಗಮನವು ತಾಮ್ರ(copper) ಮತ್ತು ಆರ್ಸೆನಿಕ್(arsenic) ಅಥವಾ ತವರದಂತಹ(tin) ಇತರ ಲೋಹಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಂಚಿನ ಮಿಶ್ರಲೋಹವನ್ನು(bronze alloy) ರಚಿಸಲು ದೂರದೂರದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಾಟ ಮತ್ತು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯು ಪುರುಷರ ಅನ್ವೇಷಣೆಯಾಯಿತು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 9,000 ಮತ್ತು 4,000 ರ ನಡುವೆ, ಲೋಹವು ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಜೀವನಾಧಾರದ ಮೂಲವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಂತೆ, ಪುರುಷರ ಕಾರ್ಯಗಳು ಪೋಷಕಪಾತ್ರದಿಂದ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಾಹಕರಾಗಿ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕುಟುಂಬಗಳ ಮತ್ತು ಸಮಾಜಗಳ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟವು.

ಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಮಜೀವನದಲ್ಲಿನ ಈ ನವಶಿಲಾಯುಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಮೂರು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಈಜಿಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಮೆಸೊಪಟ್ಯಾಮಿಯಾದಲ್ಲಿ (ಈ ಪಠ್ಯದಲ್ಲಿ ನಂತರ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ) ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಸ್ಫೋಟಕ್ಕೆ ಅಡಿಪಾಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಸಾ.ಶ. 1500ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ಯುಗದ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಪ್ರಪಂಚದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗವು ಕೃಷಿಯನ್ನು ಜೀವನೋಪಾಯದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಹಾನ್ ನಾಗರಿಕತೆಗಳ ಅಡಿಪಾಯವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.

5. ಸಾರಾಂಶ

ವಿಶ್ವ ನಾಗರಿಕತೆಗಳ ಕಥೆಯು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆರರಿಂದ ಎಂಟು ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಆಧುನಿಕ ಮಾನವರ ಪೂರ್ವಜರು ನೇರವಾಗಿ ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಹವಾಮಾನಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ವರ್ಷಗಳ ವಿಕಸನೀಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯು ನಮ್ಮ ಪ್ರಭೇದಗಳಾದ ಹೋಮೋ ಸೇಪಿಯನ್ಸ್ ನ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇತರ ಹೋಮಿನಿಡ್ ಗಳು ಆಫ್ರಿಕದಿಂದ ವಲಸೆ ಹೋದವು, ಭಾಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು, ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದವು, ಹೋಮೋ ಸೇಪಿಯನ್ಸ್ ಅವರು ತೆರೆದ ಸಾಗರಗಳನ್ನು ಯಾನ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಇಡೀ ಗ್ರಹವನ್ನು ಹರಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಕಳೆದ 50,000 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಹೋಮೋ ಸೇಪಿಯನ್ಸ್ ತಮ್ಮ ಬೇಟೆ, ಅವರ ನಿರ್ಮಾಣ ತಂತ್ರಗಳು, ಅವರ ಸಮುದಾಯ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಣೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಧುನಿಕ ಮಾನವರಾದರು. ಸುಮಾರು 10,000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ನವಶಿಲಾಯುಗ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಮಾನವರು ದೊಡ್ಡ, ಶಾಶ್ವತ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಆಹಾರ ಮೂಲವು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇವು ಕೃಷಿಯ ಆರಂಭಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಈ “ಕೃಷಿ ಕ್ರಾಂತಿ” ಲಿಂಗ ಸಂಬಂಧಗಳು, ವರ್ಗ ಭೇದಗಳು ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಆದ್ಯತೆಗಳ ಮೇಲೆ ಗಾಢವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾನವರು ತಮ್ಮಆಹಾರ ಸಂಗ್ರಹ ದಿನಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಬಿಟ್ಟುಹೋದರು, ಅದರ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗುವುದು.