C.L.M. by John Masefield – Kannada Summary
ಜಾನ್ ಮಾಸೆಫೀಲ್ಡ್ ಬರೆದC.L.M. ಕವನದ ಸಾರಾಂಶ
“ಸಿ.ಎಲ್.ಎಂ.” ಎಂಬುದು ಜಾನ್ ಮಾಸ್ಫೀಲ್ಡ್ ಅವರ ಕವಿತೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅವರ ತಾಯಿಯ ನಡುವಿನ ವಿಶೇಷ ಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ. ಕವಿಯ ಜೀವನವು ಅವರ ತಾಯಿಯ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ಅವರಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ತಾಯಿ ಈಗ ಜೀವಂತವಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಅವಳನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲು ಅವರು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಕವಿಯು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಾನೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಇನ್ನೂ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸವಾಲುಗಳು ಮತ್ತು ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುವ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಈ ಕವಿತೆ ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ.
In the dark womb where I began
My mother’s life made me a man.
Through all the months of human birth
Her beauty fed my common earth.
I cannot see, nor breathe, nor stir,
But through the death of some of her.
ನಾನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಕತ್ತಲೆಯ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಜೀವನವು ನನ್ನನ್ನು ಮನುಷ್ಯನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು.
ಮಾನವ ಜನ್ಮದ ಎಲ್ಲಾ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ
ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವು ನನ್ನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪೋಷಿಸಿತು.
ನನಗೆ ನೋಡಲು, ಉಸಿರಾಡಲು, ಚಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ ,
ಆದರೆ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದ್ದು ಅವಳ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಾವಿನಿಂದ
ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಗರ್ಭದೊಳಗೆ ನಾವು ಹೇಗೆ ರೂಪುಗೊಂಡವು ಮತ್ತು ಬೆಳೆದವು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಬೆಳೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಜೀವನವು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರ ತಾಯಿಯ ಸೌಂದರ್ಯವು ಅವರಿಗೆ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾಷಣಕಾರರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕವಿಯ ನೋಡುವ, ಉಸಿರಾಡುವ ಮತ್ತು ಚಲಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಅವರ ತಾಯಿ ಕೆಲವು ಕಷ್ಟಕರ ಮತ್ತು ನೋವಿನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಶ್ಲೋಕವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಗುವಿನ ನಡುವಿನ ವಿಶೇಷ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಮಗು ತನ್ನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮಕ್ಕಾಗಿ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
Down in the darkness of the grave
She cannot see the life she gave.
For all her love, she cannot tell
Whether I use it ill or well,
Nor knock at dusty doors to find
Her beauty dusty in the mind.
ನೆಲದಡಿಯ ಸಮಾಧಿಯ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ
ಅವಳು ನೀಡಿದ ಈ ಜೀವನವನ್ನು ನೋಡಲು ಅವಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅವಳು ಹೇಳಲಾರಳು
ನಾನು ಈ ಜೇವನವನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತೇನೋ ಅಥವಾ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿಯೋ ಎಂದು ,
ಧೂಳು ತುಂಬಿದ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ತಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ
ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಸುಕಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ನೋಡಲು
ತಾಯಿ ತೀರಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಮತ್ತು ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ. ಸಮಾಧಿಯ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ, ತಾಯಿ ತಾನು ನೀಡಿದ ಜೀವನದ ಗತಿ ಏನಾಗಿದೆ ಎಂದು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಮಗು ಆ ಜೀವನವನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಿದೆಯೇ ಎಂದು ಅವಳು ತಿಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮಗು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆಯೇ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಅಥವಾ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ತಾಯಿ ಹಿಂತಿರುಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಯಾರಾದರೂ ತೀರಿಕೊಂಡರೆ, ಅವರು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಲು ಅಥವಾ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಇದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
If the grave’s gates could be undone,
She would not know her little son,
I am so grown. If we should meet,
She would pass by me in the street,
Unless my soul’s face let her see
My sense of what she did for me.
ಸಮಾಧಿಯ ದ್ವಾರಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ,
ಅವಳು ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಮಗನನ್ನು ಪರಿಚಯವಿರುವುದಿಲ್ಲ ,
ನಾನು ಎಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿದ್ದೇನೆ. ನಾವು ಭೇಟಿಯಾದರೆ,
ಅವಳು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಹಾದು ಹೋಗಿಬಿಡಬಹುದು ,
ನನ್ನ ಆತ್ಮದ ಮುಖವನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ನೋಡಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡದಿದ್ದರೆ
ಅವಳು ನನಗಾಗಿ ಏನು ಮಾಡಿದಳು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು .
ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ತೆರೆಯಲು ಮತ್ತು ತಾಯಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಜೀವ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಏನಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಭಾಷಣಕಾರನು ಊಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಸಂಭವಿಸಿದರೆ, ತಾಯಿ ತನ್ನ ಮಗುವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಮಗು ಬೆಳೆದಿದೆ ಎಂದು ಕವಿಯು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದರೂ, ತಾಯಿ ಮಗುವನ್ನು ಗುರುತಿಸದೆ ಹೋಗಿಬಿಡಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ತಾಯಿಯು ಮಗುವಿನ ಆತ್ಮವನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ, ಅವಳು ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮಗು ಹೊಂದಿರುವ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಮತ್ತು ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾಷಣಕಾರರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು ಹೋದರೂ, ಅವರ ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಶ್ಲೋಕವು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
What have I done to keep in mind
My debt to her and womankind?
What woman’s happier life repays
Her for those months of wretched days?
For all my mouthless body leech’d
Ere Birth’s releasing hell was reach’d?
ನಾನು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ?
ಅವಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀಕುಲಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಋಣವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು?
ಏನು ತಾನೇ ಮಹಿಳೆಗೆ ಸಂತಸದ ಪ್ರತಿಫಲ ನೀಡುತ್ತದೆ
ಆ ತಿಂಗಳುಗಳ ಒತ್ತಡದ ದಿನಗಳ ಬದಲಿಗೆ ?
ನನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ದೇಹಕ್ಕೆ ಪೋಷಣೆ ಮತ್ತು
ಸಾವಿನಂತ ನೋವಿನ ಮೂಲಕ ಜನನದ ಬವಣೆಗೆ ?
ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ತನ್ನ ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಅವರ ಋಣವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾನೆ. ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಅನುಭವಿಸಿದ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲು ಅವರು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡುವ ಮೊದಲು ಮಹಿಳೆ ಅನುಭವಿಸಿದ ಕಷ್ಟದ ತಿಂಗಳುಗಳಿಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮರುಪಾವತಿಸಬಹುದಾದ ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೇ ಎಂದು ಅವರು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ದೇಹದಿಂದ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಅಸಹಾಯಕ ಮತ್ತು ಅವಲಂಬಿತ ಜೀವಿಯಾಗಿ ಅವರ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಕವಿಯು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಕವಿಯು ತಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಅಳಿಸಲಾಗದ ಸಾಲದ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರ ತ್ಯಾಗಗಳನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸುವ ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸುವ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
What have I done, or tried or said
In thanks to that dear woman dead?
Men triumph over women still,
Men trample women’s rights at will,
And man’s lust roves the world untamed.
O grave, keep shut lest I be shamed!
ನಾನು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ, ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ ಅಥವಾ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ
ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೃತ ಮಹಿಳೆಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆಯಿಂದ?
ಪುರುಷರು ಇನ್ನೂ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಜಯ ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ,
ಪುರುಷರು ಮಹಿಳೆಯರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಮನಬಂದಂತೆ ತುಳಿಯುತ್ತಾರೆ,
ಮತ್ತು ಪುರುಷರ ಕಾಮವು ಜಗತ್ತನ್ನು ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ.
ಓ ಸಮಾಧಿ, ನನಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಗದಂತೆ ನೀನು ಮುಚ್ಚಿಯೇ ಇರು!
ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ತಮ್ಮ ಮೃತ ತಾಯಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಕ್ರಮ ಅಥವಾ ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ಕೊರತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ವಿಷಾದ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ಹೇಳಿದರು, ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಕವಿಯು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಪುರುಷರು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅವರ ಮೇಲೆ ವಿಜಯ ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವು ಪುರುಷರ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಹತಾಶೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಅವರ ಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಗಳು ಅಥವಾ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತೆಗಳು ವಿಫಲವಾದರೆ ಅವಮಾನದ ಭಯದಿಂದ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುವಂತೆ ಕವಿಯು ಮನವಿ ಮಾಡುವುದರೊಂದಿಗೆ ಶ್ಲೋಕವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಮಹಿಳೆಯರ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸುವ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮತ್ತು ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಕವಿತೆಯು ನಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುವ ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರಿಗೆ ನಾವು ಎಷ್ಟು ಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಲು ನಾವು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲು ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಕೇಳುತ್ತದೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅನ್ಯಾಯದ ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಕವಿತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಹಿಳೆಯರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗಗಳಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞರಾಗಿರಲು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ದಯೆ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇದು ನಮಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.
