The Stolen Boat, a poem by William Wordsworth – Kannada Translation
ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ
One summer evening (led by her) I found
A little boat tied to a willow tree
Within a rocky cave, its usual home.
Straight I unloosed her chain, and stepping in
Pushed from the shore. It was an act of stealth
ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಸಂಜೆ (ಅವಳು ತೋರಿದ ಹಾದಿಯಲಿ) ನಾನು ವಿಲ್ಲೋ ಮರಕ್ಕೆ
ಕಟ್ಟಿದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ದೋಣಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ
, ಕಲ್ಲಿನ ಗುಹೆಯೊಳಗೆ, ಅದರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನೆ.
ನೇರವಾಗಿ ನಾನು ಅದರ ಸರಪಳಿಯನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ದಡದಿಂದ
ತಳ್ಳಿ ಒಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟೆ. ಅದೊಂದು ಕಳ್ಳತನದ ಕೃತ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಸಂಜೆ, ನಾನು ಯಾರನ್ನಾದರೂ (ಸ್ನೇಹಿತ ಅಥವಾ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ) ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಲ್ಲಿನ ಗುಹೆಯೊಳಗೆ ವಿಲ್ಲೋ ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿದ ಸಣ್ಣ ದೋಣಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ. ದೋಣಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸೇರಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಅದು ಅದರ ಮಾಮೂಲಿ ಸ್ಥಳದಂತೆ. ಯಾವುದೇ ಶಬ್ದ ಮಾಡದೆ, ನಾನು ದೋಣಿಯನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ಅದರೊಳಗೆ ಹತ್ತಿದೆ. ನಂತರ, ನಾನು ದೋಣಿಯನ್ನು ದಡದಿಂದ ನಿಧಾನವಾಗಿ ದೂರ ತಳ್ಳಿದೆ, ಶಾಂತವಾಗಿ ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯವಾಗಿರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ. ಇದು ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ಸಾಹಸದಂತೆ ಇತ್ತು!
And troubled pleasure, nor without the voice
Of mountain-echoes did my boat move on;
Leaving behind her still, on either side,
Small circles glittering idly in the moon,
Until they melted all into one track
ಮತ್ತು ಕಳವಳದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸಂತೋಷ, ಅಥವಾ ಪರ್ವತ-ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಗಳ ಧ್ವನಿಯಿಲ್ಲದೆ
ನನ್ನ ದೋಣಿಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು ;
ಅದನ್ನು ಸ್ತಬ್ಧವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು, ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ
, ಚಂದ್ರನ ಮೇಲೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ವೃತ್ತಗಳು, ಅವು ಒಂದೇ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಲ್ಲಿ
ಕರಗುವವರೆಗೆ
ನಾನು ದೋಣಿಯನ್ನು ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ನಾನು ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಆತಂಕದ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದೆ. ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರ್ವತಗಳಿಂದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಗಳ ಶಬ್ದವು ನನ್ನ ದೋಣಿಯ ಪ್ರಯಾಣದೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು. ದೋಣಿ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅದು ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ, ಹೊಳೆಯುವ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋಯಿತು. ಈ ಅಲೆಗಳು ಚಂದ್ರನ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು, ಒಂದು ನಿರಂತರ ಪಥದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡ ಸುಂದರವಾದ ಹಾದಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು. ದೋಣಿಯು ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಗುರುತನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು.
Of sparkling light. But now, like one who rows,
Proud of his skill, to reach a chosen point
With an unswerving line, I fixed my view
Upon the summit of a craggy ridge,
The horizon’s utmost boundary; far above
ಹೊಳೆಯುವ ಬೆಳಕು. ಆದರೆ ಈಗ, ತನ್ನ ಕೌಶಲ್ಯದ
ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುವವನಂತೆ, ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿದ ಬಿಂದುವನ್ನು
ತಲುಪಲು ಅಚಲ ರೇಖೆಯೊಂದಿಗೆ, ನಾನು ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು
ದಿಗಂತದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗಡಿಯಾದ ಕಡಿದಾದ ಶಿಖರದ
ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದೆ; ಬಹಳ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ
ನಾನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ನೋಡಿದಾಗ, ಬೂದು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಇದ್ದ ದೋಣಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ದೋಣಿಯಂತೆ ಮಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಓಡಾಡಿದೆ, ಓರ್ ಗಳನ್ನು ಶಾಂತವಾದ ಸರೋವರಕ್ಕೆ ಮುಳುಗಿಸಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಹೊಡೆತದಿಂದ, ದೋಣಿ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸೊಗಸಾಗಿ ಚಲಿಸಿತು, ಹಂಸ ಈಜುವಂತೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಿತು.
Was nothing but the stars and the grey sky.
She was an elfin pinnace; lustily
I dipped my oars into the silent lake,
And, as I rose upon the stroke, my boat
Went heaving through the water like a swan;
ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಬೂದು ಆಕಾಶವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಏನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಅವಳು(ದೋಣಿ) ಯಕ್ಷರಂತೆ ಮಾಯಾವಿಯಾದ ಪುಟ್ಟ ದೋಣಿಯಾಗಿದ್ದಳು ; ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ
ನಾನು ಹುಟ್ಟುಗೋಲನ್ನು ಮೌನದಲ್ಲಿದ್ದ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿದೆನು,
ಮತ್ತು, ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದಂತೆ ನಾ ಮೇಲೇರಿದಂತೆ, ನನ್ನ ದೋಣಿಯು
ಹಂಸದಂತೆ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಏರಿತು ;
ನಾನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ನೋಡಿದಾಗ, ಬೂದು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಇದ್ದ ದೋಣಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ದೋಣಿಯಂತೆ ಮಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಹುಟ್ಟುಗೋಲನ್ನು ಶಾಂತವಾದ ಸರೋವರಕ್ಕೆ ಮುಳುಗಿಸಿದೆ. ಪ್ರತಿಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದಾಗಲೂ , ದೋಣಿ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸೊಗಸಾಗಿ ಚಲಿಸಿತು, ಹಂಸ ಈಜುವಂತೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಮುಂದಕ್ಕೆತೇಲಿತು.
When, from behind that craggy steep till then
The horizon’s bound, a huge peak, black and huge,
As if with voluntary power instinct,
Upreared its head. I struck and struck again,
And growing still in stature the grim shape
ಆವಾಗ, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಆ ಒರಟು ಕಡಿದಾದ ಪರ್ವತ ಸಾಲಿನ ಹಿಂದಿನಿಂದ
ದಿಗಂತದ ಎಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ , ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಶಿಖರ, ಕಪ್ಪಗೆ ಮತ್ತು ಬೃಹತ್ತಾಗಿ,
ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಶಕ್ತಿಯುತ ಸ್ವರೂಪದಂತೆ,
ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿತು.. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ,
ಜೊತೆಯೇ ಭಯಂಕರ ಆಕಾರವು ಕೂಡ ಇನ್ನು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿ
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ಕಲ್ಲಿನ ಬಂಡೆಯ ಮರೆಯಿಂದ , ಬೃಹತ್ ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಶಿಖರ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಅದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತೆ ತಾನಾಗಿಯೇ ಎದ್ದು ನಿಂತಂತೆ ತೋರಿತು. ಈ ಭವ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ವಿಲಕ್ಷಣ ಆಕಾರದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾ ನಾನು ನನ್ನ ಹುಟ್ಟುಗೋಲಿನಿಂದ ನೀರನ್ನು ತಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದಷ್ಟೂ ಶಿಖರವು ಎತ್ತರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಿತು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಭಯಂಕರವಾಯಿತು.
Towered up between me and the stars, and still,
For so it seemed, with purpose of its own
And measured motion like a living thing,
Strode after me. With trembling oars I turned,
And through the silent water stole my way
ನನ್ನ ಮತ್ತು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿದ್ದ ಪರಾವತಗಳ ನಡುವೆ ಎತ್ತರವಾಗಿ ನಿಂತಿತು,
ಅದು ತನ್ನದೇ ಅದ ಏನೋ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ಇರುವಂತೆ ಅನಿಸುತಿತ್ತು
ಏನೋ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ,
ನನ್ನೆಡೆಗೆ ನುಗ್ಗಿತು. ನಡುಗುವ ಹುಟ್ಟುಗೋಳುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಾ ತಿರುಗಿದೆ,
ನಿಶಬ್ಧವಾಗಿದ್ದ ಆ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ಮೆತ್ತಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ದಾರಿ ಹಿಡಿದೆ
ಅಗಾಧವಾದ ಶಿಖರವು ಎತ್ತರವಾಗಿ ನಿಂತಿತ್ತು, ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ನೋಟವನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಿತು. ಅದು ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿತು ಮತ್ತು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ, ಬಹುತೇಕ ಜೀವಂತ ಜೀವಿಯಂತೆ. ನಾನು ದೂರ ಸರಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅದು ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು, ಇದು ಭಯ ಮತ್ತು ಅಶಾಂತಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ನಾನು ನಡುಗುವ ಕೈಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಒರಟನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದೆ, ಅದರ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಶಾಂತ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ.
Back to the covert of the willow tree;
There in her mooring-place I left my bark,—
And through the meadows homeward went, in grave
And serious mood; but after I had seen
That spectacle, for many days, my brain
ವಿಲೋ ಮರದ ಆ ರಹಸ್ಯ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ;
ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ(ದೋಣಿಯ) ಲಂಗರು ಹಾಕಿ, ಹುಟ್ಟುಗೋಲನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಾ ಹೊರಟೆ, —
ಮತ್ತು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲಿನ ಮೂಲಕ ಮನೆಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ, ಭಾರವಾದ
ಮತ್ತು ಗಂಭೀರ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ; ಆದರೆ ನಂತರವೂ ನಾನು ನೋಡಿದ
ಆ ಚಮತ್ಕಾರ, ಹಲವು ದಿನಗಳವರೆಗೆ, ನನ್ನ ಮೆದುಳು
ನಾನು ವಿಲ್ಲೋ ಮರ ನಿಂತಿದ್ದ ಗುಪ್ತ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಮರಳಿದೆ, ಮತ್ತು ನಾನು ದೋಣಿಯನ್ನು ಮೊದಲಿನಂತೆ ಕಟ್ಟಿದೆ. ಗಂಭೀರ ಮತ್ತು ಚಿಂತನಶೀಲ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳ ಮೂಲಕ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬೃಹತ್ ಶಿಖರ ಮತ್ತು ವಿಚಿತ್ರ ಮುಖಾಮುಖಿಯ ಚಿತ್ರವು ಅನೇಕ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿತು. ಇದು ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿತು ಮತ್ತು ನಾನು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ವಿಧಾನದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು.
Worked with a dim and undetermined sense
Of unknown modes of being; o’er my thoughts
There hung a darkness, call it solitude
Or blank desertion. No familiar shapes
Remained, no pleasant images of trees,
Of sea or sky, no colours of green fields;
But huge and mighty forms, that do not live
Like living men, moved slowly through the mind
By day, and were a trouble to my dreams.
ಆ ವಿಚಿತ್ರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದ ನಂತರ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತ ಭಾವನೆಯಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು. ನಾನು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅಜ್ಞಾತ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕತ್ತಲು ಆವರಿಸಿತು, ಒಂಟಿತನ ಅಥವಾ ತ್ಯಜಿಸಿದ ಭಾವನೆ. ನಾನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಪರಿಚಿತ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ – ಮರಗಳಿಲ್ಲ, ಸಮುದ್ರ ಅಥವಾ ಆಕಾಶವಿಲ್ಲ, ಹಸಿರು ಹೊಲಗಳಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮಾನವರಂತೆ ಜೀವಂತವಾಗಿರದ ಬೃಹತ್ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯುತ ರೂಪಗಳಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು. ಈ ಚಿತ್ರಗಳು ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸಿದವು ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದವು.
ಸಾರಾಂಶ
ವಿಲಿಯಂ ವರ್ಡ್ಸ್ವರ್ತ್ ಅವರ “The Stolen Boat” ಪ್ರಕೃತಿಯು ನಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ಭಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುವ ಕವಿತೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿದ ಸಣ್ಣ ದೋಣಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅವರು ದೋಣಿಯನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ದೋಣಿ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸರಾಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ, ಚಂದ್ರನ ಬೆಳಕನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಳೆಯುವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತದೆ. ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಗಮನವು ದೂರದ ಪರ್ವತಶ್ರೇಣಿಯತ್ತ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಎತ್ತರ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಬೂದು ಆಕಾಶದಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆದಿದೆ. ದೋಣಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಅನ್ವೇಷಣೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಹಂಸದಂತೆ ಸುಂದರವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ಪರ್ವತಶ್ರೇಣಿಯ ಹಿಂಭಾಗದಿಂದ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಶಿಖರವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ದೋಣಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಶಾಂತಿಯುತ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಭಯ ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅವರು ದೋಣಿಯನ್ನು ತಿರುಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಗೂಢ ಶಿಖರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮರದ ಸುರಕ್ಷತೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾರೆ.
ಶಿಖರದೊಂದಿಗಿನ ಮುಖಾಮುಖಿಯು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಅವರು ಅನಿಶ್ಚಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪರಿಚಿತ ದೃಶ್ಯಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ, ಅದರ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರ ರೂಪಗಳು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅವರ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಅವರು ಏಕಾಂಗಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಈ ಅಪರಿಚಿತ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ವರ್ಡ್ಸ್ವರ್ತ್ ಪ್ರಕೃತಿಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಕದ್ದ ದೋಣಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿರುವ ಶಿಖರವು ಜೀವನದ ಅಜ್ಞಾತ ಮತ್ತು ಅಗಾಧ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ. ಶಾಂತಿಯುತ ಸರೋವರ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರ ಶಿಖರದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ನಾವು ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವಾಗ ನಾವು ಅನುಭವಿಸುವ ಸಂಕೀರ್ಣ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
“The Stolen Boat” ಪ್ರಕೃತಿಯು ನಮ್ಮ ಆಂತರಿಕ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಬೀರಬಹುದಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸಲು ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತದೆ. ಅನಿಶ್ಚಿತ ಮತ್ತು ಕರಾಳ ಸಮಯದಲ್ಲೂ, ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬೇಕು ಮತ್ತು ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ಪಾಠಗಳಿವೆ ಎಂದು ಇದು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ವರ್ಡ್ಸ್ವರ್ತ್ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸ್ವಯಂ-ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪರಿವರ್ತಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, “The Stolen Boat” ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲು ಮತ್ತು ಆರಾಮವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕಾಂತ ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅವಕಾಶಗಳಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಇದು ನಮಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.
